Ясяне́ц

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ясяне́ц
Р. Ясянца́
Д. Ясянцу́
В. Ясяне́ц
Т. Ясянцо́м
М. Ясянцы́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ясяне́ц

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ясяне́ц
Р. ясянцу́
Д. ясянцу́
В. ясяне́ц
Т. ясянцо́м
М. ясянцы́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ясяне́ц, -нцу́ м., бот. ясене́ц

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ясяне́ц, ‑нцу, м.

Травяністая шматгадовая эфіраносная расліна сямейства рутавых з перыстым, як у ясеня, лісцем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ясене́ц бот. ясяне́ц, -нцу́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)