ярлы́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ярлы́к |
ярлыкі́ |
| Р. |
ярлыка́ |
ярлыко́ў |
| Д. |
ярлыку́ |
ярлыка́м |
| В. |
ярлы́к |
ярлыкі́ |
| Т. |
ярлыко́м |
ярлыка́мі |
| М. |
ярлыку́ |
ярлыка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ярлы́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.
1. Грамата, пісьмовы ўказ ханаў Залатой Арды (уст.).
2. Лісток на чым-н. з указаннем назвы, колькасці, месца вырабу, нумара і пад.
Багажны я.
Бутэлечны я.
3. перан. Шаблонная, стандартная (звычайна адмоўная), надта кароткая характарыстыка, ацэнка каго-, чаго-н.
Гатовыя ярлыкі.
Прыклеіць я. каму-н.
|| памянш. ярлычо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м. (да 2 знач.).
|| прым. ярлы́чны, -ая, -ае (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ярлы́к в разн. знач. ярлы́к, -ка́ м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ярлы́к, -ка́ м., в разн. знач. ярлы́к;
я. на кня́жанне — ист. ярлы́к на княже́ние;
я. на бутэ́льцы — ярлы́к на буты́лке;
аптэ́чны я. — апте́чный ярлы́к;
◊ ве́шаць (накле́йваць, прычэ́пліваць) ярлыкі́ — ве́шать (накле́ивать, наве́шивать) ярлыки́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ярлы́к, ‑а, м.
1. Гіст. Грамата ханаў Залатой Арды, у якой выкладаліся распараджэнні хана адносна кіравання асобнымі падуладнымі ёй абласцямі. Ярлык на княжанне.
2. Уст. Пісьмовае распараджэнне на выдачу чаго‑н.
3. Лісток на чым‑н. з указаннем назвы, колькасці, месца вырабу, нумара і пад. Багажны ярлык. □ На многіх таварах не было ярлыкоў з цэнамі. «Звязда».
4. перан. Шаблонная характарыстыка каму‑, чаму‑н.; уласцівасць, якасць, якая прыпісваецца каму‑, чаму‑н. па традыцыі, звычны і пад. «У нас часам, як прыклеяць ярлык заводу ці чалавеку — канец. І як бы ні працаваў потым, нічога не паможа», — сумна падумаў Максім Сцяпанавіч. Карпаў.
•••
Вешаць ярлык гл. вешаць.
[Ад цюрк. ярлэк — загад.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыкле́іць сов., прям., перен. прикле́ить;
◊ п. ярлы́к — прикле́ить ярлы́к
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
лейбл м. (ярлык, этикетка) лейбл
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
цэ́тлік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).
1. Ярлык (у 2 знач.), этыкетка.
2. Распіска, квітанцыя.
Атрымаць на рукі ц.
|| прым. цэ́тлічны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
накле́йка, -і, ДМ -кле́йцы, ж.
1. гл. наклеіць.
2. мн. -і, -кле́ек. Этыкетка, ярлык і пад., якія наклеены на што-н.
Н. на чамадане.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сігнату́рны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да сігнатуры, з’яўляецца сігнатурай. Сігнатурны ярлык. Сігнатурная лічба.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)