япо́нцы, -аў, адз. -нец, -нца, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Японіі.

|| ж. япо́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. япо́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

япо́нцы, ‑аў; адз. японец, ‑нца, м.; японка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. японкі, ‑нак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Японіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

япо́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. япо́нка япо́нкі
Р. япо́нкі япо́нак
Д. япо́нцы япо́нкам
В. япо́нку япо́нак
Т. япо́нкай
япо́нкаю		 япо́нкамі
М. япо́нцы япо́нках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

япо́нец,

гл. японцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

япо́нка,

гл. японцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

япо́нец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. япо́нец япо́нцы
Р. япо́нца япо́нцаў
Д. япо́нцу япо́нцам
В. япо́нца япо́нцаў
Т. япо́нцам япо́нцамі
М. япо́нцу япо́нцах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)