япо́нцы, -аў, адз. -нец, -нца, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Японіі.

|| ж. япо́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. япо́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

япо́нцы, ‑аў; адз. японец, ‑нца, м.; японка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. японкі, ‑нак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Японіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Японцы 1/165, 574; 7/428, 429, 430; 8/325; 9/132; 11/549, 555

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

япо́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. япо́нка япо́нкі
Р. япо́нкі япо́нак
Д. япо́нцы япо́нкам
В. япо́нку япо́нак
Т. япо́нкай
япо́нкаю
япо́нкамі
М. япо́нцы япо́нках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

япо́нец,

гл. японцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

япо́нка,

гл. японцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

япо́нец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. япо́нец япо́нцы
Р. япо́нца япо́нцаў
Д. япо́нцу япо́нцам
В. япо́нца япо́нцаў
Т. япо́нцам япо́нцамі
М. япо́нцу япо́нцах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Japanese1 [ˌdʒæpəˈni:z] n.

1. япо́нец; япо́нка;

the Japanese япо́нцы

2. япо́нская мо́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ГА́ЎСГОФЕР (Haushofer) Карл Эрнст

(27.8.1869, г. Мюнхен, Германія — 13.3.1946),

нямецкі географ, заснавальнік школы геапалітыкі ў Германіі. Праф. геаграфіі Мюнхенскага ун-та (1921—39). Настаўнік Р.Геса У 1887—1919 быў у Паўд. і Усх. Азіі, у т. л. ў Тыбеце, у 1908—10 — у Японіі. У 1924—44 выдаваў «Zeitschrift für Geopolitik» («Часопіс па геапалітыцы»). Аўтар ідэй жыццёвай прасторы, перавагі паўн. народаў і адмоўнага ўздзеяння яўрэяў на ход сусв. гісторыі; лічыў, што арыйская раса вядзе сваё паходжанне з Цэнтр. Азіі і таму яе тэрыторыю неабходна заваяваць. Ідэі Гаўсгофера былі выкарыстаны нацыстамі для абгрунтавання сваіх заваёўніцкіх і інш. планаў. Гал. працы: «Японія і японцы» (1923), «Геапалітыка Ціхага акіяна» (1924), «Граніцы і іх геаграфічнае і палітычнае значэнне» (1927). Скончыў самагубствам.

т. 5, с. 93

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)