япо́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
япо́нка |
япо́нкі |
| Р. |
япо́нкі |
япо́нак |
| Д. |
япо́нцы |
япо́нкам |
| В. |
япо́нку |
япо́нак |
| Т. |
япо́нкай япо́нкаю |
япо́нкамі |
| М. |
япо́нцы |
япо́нках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
япо́нцы, -аў, адз. -нец, -нца, м.
Народ, які складае асноўнае насельніцтва Японіі.
|| ж. япо́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.
|| прым. япо́нскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
япо́нцы, ‑аў; адз. японец, ‑нца, м.; японка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. японкі, ‑нак; ж.
Народ, які складае асноўнае насельніцтва Японіі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)