япо́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. япо́нка япо́нкі
Р. япо́нкі япо́нак
Д. япо́нцы япо́нкам
В. япо́нку япо́нак
Т. япо́нкай
япо́нкаю		 япо́нкамі
М. япо́нцы япо́нках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

япо́нка япо́нка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

япо́нка,

гл. японцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

япо́нцы, -аў, адз. -нец, -нца, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Японіі.

|| ж. япо́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. япо́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Jap [dʒæp] n. slang, derog., taboo япо́нец; япо́нка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Japonka

ж. японка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

япо́нцы, ‑аў; адз. японец, ‑нца, м.; японка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. японкі, ‑нак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Японіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Japanese​1 [ˌdʒæpəˈni:z] n.

1. япо́нец; япо́нка;

the Japanese япо́нцы

2. япо́нская мо́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Japanese

[,dʒæpəˈni:z]

1.

adj.

япо́нскі

2.

n., pl. -nese

1) япо́нец -ца m., япо́нка f.

2) япо́нская мо́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)