я́лавічына, -ы, ж.

Мяса каровы як ежа.

|| прым. я́лавічны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

я́лавічына

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. я́лавічына
Р. я́лавічыны
Д. я́лавічыне
В. я́лавічыну
Т. я́лавічынай
я́лавічынаю
М. я́лавічыне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

я́лавічына ж. говя́дина

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

я́лавічына, ‑а, ж.

Мяса каровы як ежа. Наварыць ялавічыны. □ Кавалак ялавічыны, што захапілі з сабою, пакідаючы абжытую друкарню на беразе дзікага возера, парэзалі на тонкія скрылікі. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ро́стбіф, -а, мн. -ы, -аў, м.

Ялавічына з філейнай часткі, засмажаная вялікім кавалкам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

салані́на, -ы, ж.

1. Свіное пасоленае сала.

2. Засоленая для ўжывання ялавічына.

Пачаставаць саланінай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ро́стбіф, ‑а, м.

Ялавічына, засмажаная вялікім кавалкам.

[Англ. roastbeef.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

говя́дина я́лавічына, -ны ж., гавя́дзіна, -ны ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напала́м, прысл.

1. На дзве роўныя часткі, надвае.

Падзяліць маёмасць н.

2. У роўнай долі з кім-н.

Наймаць кватэру н. з сяброўкай.

3. Напалавіну, у сумесі з чым-н.

Ялавічына н. са свінінай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гавя́дзіна, ‑ы, ж.

Абл. Ялавічына. Даўно ўжо так не абедаў Пракоп, і лепшым доказам гэтага багатага абеду служылі засеўшыя ў зубах кавалачкі гавядзіны. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)