я́каў гл. як¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

я́каў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. я́каў я́кава я́кава я́кавы
Р. я́кавага я́кавай
я́кавае		 я́кавага я́кавых
Д. я́каваму я́кавай я́каваму я́кавым
В. я́каў (неадуш.) я́каву я́кава я́кавы (неадуш.)
Т. я́кавым я́кавай
я́каваю		 я́кавым я́кавымі
М. я́кавым я́кавай я́кавым я́кавых

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

я́каў

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. я́каў я́кава я́кава я́кавы
Р. я́кавага я́кавай
я́кавае		 я́кавага я́кавых
Д. я́каваму я́кавай я́каваму я́кавым
В. я́каў (неадуш.) я́каву я́кава я́кавы (неадуш.)
Т. я́кавым я́кавай
я́каваю		 я́кавым я́кавымі
М. я́кавым я́кавай я́кавым я́кавых

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Я́каў

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Я́каў Я́кавы
Р. Я́кава Я́каваў
Д. Я́каву Я́кавам
В. Я́кава Я́каваў
Т. Я́кавам Я́кавамі
М. Я́каве Я́кавах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

як¹, -а, мн. -і, -аў, м.

Буйная жвачная жывёліна з доўгай поўсцю і рагамі, якая водзіцца ў Цэнтральнай Азіі.

|| прым. я́каў, я́кава і я́кавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

я́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. я́к я́кі
Р. я́ка я́каў
Д. я́ку я́кам
В. я́ка я́каў
Т. я́кам я́камі
М. я́ку я́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

я́каць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. я́каю я́каем
2-я ас. я́каеш я́каеце
3-я ас. я́кае я́каюць
Прошлы час
м. я́каў я́калі
ж. я́кала
н. я́кала
Загадны лад
2-я ас. я́кай я́кайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час я́каючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

уціра́льнік, ‑а, м.

Абл. Ручнік. Аднаго разу Якаў, ідучы ў ванну, убачыў, што Зоня стаіць у калідоры са свежым уціральнікам на руках. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перазірну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак.

Разм. Абмяняцца позіркамі; пераглянуцца. [Дзямід Сыч:] — Якаў Донька тут? — Усе перазірнуліся. За Доньку чамусьці весела адказаў Міхаль Павіцкі. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прагняві́ць, ‑гняўлю, ‑гневіш, ‑гневіць; зак., каго.

Угнявіць, разгневаць; пакрыўдзіць. — У кожнага вадзіцеля знойдзецца сёе-тое ў запасе, — лагодна, каб не прагнявіць чалавека, сказаў Якаў. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)