я́каў гл. як¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

я́каў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. я́каў я́кава я́кава я́кавы
Р. я́кавага я́кавай
я́кавае		 я́кавага я́кавых
Д. я́каваму я́кавай я́каваму я́кавым
В. я́каў (неадуш.) я́каву я́кава я́кавы (неадуш.)
Т. я́кавым я́кавай
я́каваю		 я́кавым я́кавымі
М. я́кавым я́кавай я́кавым я́кавых

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

я́каў

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. я́каў я́кава я́кава я́кавы
Р. я́кавага я́кавай
я́кавае		 я́кавага я́кавых
Д. я́каваму я́кавай я́каваму я́кавым
В. я́каў (неадуш.) я́каву я́кава я́кавы (неадуш.)
Т. я́кавым я́кавай
я́каваю		 я́кавым я́кавымі
М. я́кавым я́кавай я́кавым я́кавых

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Я́каў

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Я́каў Я́кавы
Р. Я́кава Я́каваў
Д. Я́каву Я́кавам
В. Я́кава Я́каваў
Т. Я́кавам Я́кавамі
М. Я́каве Я́кавах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Якаў (кн. Вял. княства літ.), гл. Ягайла

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

як¹, -а, мн. -і, -аў, м.

Буйная жвачная жывёліна з доўгай поўсцю і рагамі, якая водзіцца ў Цэнтральнай Азіі.

|| прым. я́каў, я́кава і я́кавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Магілевец Якаў 1/462

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Сямёнаў Якаў 1/462

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Іванаў Якаў 1/462; 5/272

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Якаў I (англ. кароль) 2/501

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)