я́гадны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. я́гадны я́гадная я́гаднае я́гадныя
Р. я́гаднага я́гаднай
я́гаднае		 я́гаднага я́гадных
Д. я́гаднаму я́гаднай я́гаднаму я́гадным
В. я́гадны (неадуш.)
я́гаднага (адуш.)		 я́гадную я́гаднае я́гадныя (неадуш.)
я́гадных (адуш.)
Т. я́гадным я́гаднай
я́гаднаю		 я́гадным я́гаднымі
М. я́гадным я́гаднай я́гадным я́гадных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фрукто́ва-я́гадны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фрукто́ва-я́гадны фрукто́ва-я́гадная фрукто́ва-я́гаднае фрукто́ва-я́гадныя
Р. фрукто́ва-я́гаднага фрукто́ва-я́гаднай
фрукто́ва-я́гаднае		 фрукто́ва-я́гаднага фрукто́ва-я́гадных
Д. фрукто́ва-я́гаднаму фрукто́ва-я́гаднай фрукто́ва-я́гаднаму фрукто́ва-я́гадным
В. фрукто́ва-я́гадны (неадуш.)
фрукто́ва-я́гаднага (адуш.)		 фрукто́ва-я́гадную фрукто́ва-я́гаднае фрукто́ва-я́гадныя (неадуш.)
фрукто́ва-я́гадных (адуш.)
Т. фрукто́ва-я́гадным фрукто́ва-я́гаднай
фрукто́ва-я́гаднаю		 фрукто́ва-я́гадным фрукто́ва-я́гаднымі
М. фрукто́ва-я́гадным фрукто́ва-я́гаднай фрукто́ва-я́гадным фрукто́ва-я́гадных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пладо́ва-я́гадны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пладо́ва-я́гадны пладо́ва-я́гадная пладо́ва-я́гаднае пладо́ва-я́гадныя
Р. пладо́ва-я́гаднага пладо́ва-я́гаднай
пладо́ва-я́гаднае		 пладо́ва-я́гаднага пладо́ва-я́гадных
Д. пладо́ва-я́гаднаму пладо́ва-я́гаднай пладо́ва-я́гаднаму пладо́ва-я́гадным
В. пладо́ва-я́гадны (неадуш.)
пладо́ва-я́гаднага (адуш.)		 пладо́ва-я́гадную пладо́ва-я́гаднае пладо́ва-я́гадныя (неадуш.)
пладо́ва-я́гадных (адуш.)
Т. пладо́ва-я́гадным пладо́ва-я́гаднай
пладо́ва-я́гаднаю		 пладо́ва-я́гадным пладо́ва-я́гаднымі
М. пладо́ва-я́гадным пладо́ва-я́гаднай пладо́ва-я́гадным пладо́ва-я́гадных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

я́гаднік

‘месца, дзе растуць ягады; ягадныя кусты’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. я́гаднік я́гаднікі
Р. я́гадніку я́гаднікаў
Д. я́гадніку я́гаднікам
В. я́гаднік я́гаднікі
Т. я́гаднікам я́гаднікамі
М. я́гадніку я́гадніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

я́гаднік, ‑а і ‑у, м.

1. ‑у. Месца, дзе растуць ягады, разводзяцца ягадныя расліны. Абапал пацягнуліся сады, агароды, ягаднікі. Мележ.

2. ‑у, зб. Ягадныя кусты, ягадныя расліны. На ягадніку, які густа накрываў тут зямлю, дзе-нідзе чырванелі брусніцы. Сіняўскі. Падымаецца пад нагамі прытаптаны ягаднік. Пташнікаў.

3. ‑а. Разм. Той, хто збірае або любіць збіраць ягады. Цэлымі днямі ўлетку або пад восень у пералеску чуліся галасы ягаднікаў і грыбнікоў. Лупсякоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абматыкава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Ускапаць матыкаю зямлю вакол чаго‑н.; акучыць, абгарнуць. Абматыкаваць ягадныя кусты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ласу́н, ‑а, м.

Той, хто любіць паласавацца. [Сакоўскі:] — Толькі глядзіце, ягадныя ласуны, не аб’ядайцеся залішне. Якімовіч. Калі доўга есці адну і тую ж патраву, хоць самую і найсмачнейшую, дык яна нават і ласуну надакучыць. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́гадны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ягады, уласцівы ягадам. Ягадная костачка. Ягадны пах. // Які дае, прыносіць ягады. Ягадныя расліны. // Багаты на ягады. Ягадны год. Ягаднае месца ў лесе. // Прыгатаваны з ягад, з ягадамі. Ягаднае варэнне. Ягадны кісель.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насаджэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. насадзіць ​1.

2. толькі мн. (насаджэ́нні, ‑яў). Пасаджаныя расліны, дрэвы. Лесаахоўныя насаджэнні. Пладова-ягадныя насаджэнні. □ Гутарка ў Максіма ішла аб беларускіх лясах.., аб новых, пасляваенных насаджэннях. Брыль.

•••

Зялёныя насаджэнні — дрэвы і кусты, часта ў спалучэнні з кветнікамі і газонамі, у гарадах, пасёлках і вакол іх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цягу́чы, ‑ая, ‑ае.

1. Які здольны расцягвацца, падаўжацца, не абрываючыся, не ломячыся. Цягучая рызіна.

2. Густы, клёпкі, ліпкі. У дзежках брага з хмелем, Цягучы мёд з вулля. Калачынскі.

3. перан. Працяглы, запаволены, марудлівы. Песні былі ягадныя, старадаўнія, доўгіядоўгія і цягучыя-цягучыя... Сачанка.

4. перан. Стамляюча доўгі, аднастайны. Мокры цягучы дзень нарэшце схіліўся к вечару. Кулакоўскі.

5. перан. Тое, што і цягавіты. [Марцін] паехаў на будаўніцтва і працаваў там чатыры месяцы. Працаваў так, што аж сам здзівіўся, які ён цягучы і дужы. Чарнышэвіч. Капаем мы [акоп], капаем удвух. Абодва цягучыя. І выкапалі мы ўжо метры два ў глыбіню. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)