я́вачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
я́вачны |
я́вачная |
я́вачнае |
я́вачныя |
| Р. |
я́вачнага |
я́вачнай я́вачнае |
я́вачнага |
я́вачных |
| Д. |
я́вачнаму |
я́вачнай |
я́вачнаму |
я́вачным |
| В. |
я́вачны (неадуш.) я́вачнага (адуш.) |
я́вачную |
я́вачнае |
я́вачныя (неадуш.) я́вачных (адуш.) |
| Т. |
я́вачным |
я́вачнай я́вачнаю |
я́вачным |
я́вачнымі |
| М. |
я́вачным |
я́вачнай |
я́вачным |
я́вачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
я́вачны, -ая, -ае.
1. Які мае адносіны да яўкі (у 1 знач.).
Явачныя дні.
2. Які мае адносіны да яўкі (у 2 знач.).
Явачная кватэра.
◊
Явачным парадкам — без папярэдняй згоды, дазволу.
Усяліцца ў дом явачным парадкам.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
я́вачны в разн. знач. я́вочный;
~ныя дні — я́вочные дни;
~ная кватэ́ра — я́вочная кварти́ра;
~ным пара́дкам — я́вочным поря́дком
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
я́вачны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да яўкі (у 1 знач.). Явачныя дні. Явачны час.
2. Які мае адносіны да яўкі (у 2 знач.), з’яўляецца яўкай. Заданне было тэрміновае: вынесці з друкарні шрыфты і даставіць іх на явачную кватэру. «Звязда». Ты прыцемна будзеш у Шацку, Пранікнеш у змроку цішком... А знаеш Чурыліху? Швачку? У швачкі наш явачны дом. Бялевіч.
•••
Явачным парадкам — без папярэдняй згоды, дазволу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
я́вочный в разн. знач. я́вачны;
я́вочная кварти́ра я́вачная кватэ́ра;
я́вочный поря́док юр. я́вачны пара́дак.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)