явачны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да яўкі (у 1 знач.). Явачныя дні. Явачны час.

2. Які мае адносіны да яўкі (у 2 знач.), з’яўляецца яўкай. Заданне было тэрміновае: вынесці з друкарні шрыфты і даставіць іх на явачную кватэру. «Звязда». Ты прыцемна будзеш у Шацку, Пранікнеш у змроку цішком... А знаеш Чурыліху? Швачку? У швачкі наш явачны дом. Бялевіч.

•••

Явачным парадкам — без папярэдняй згоды, дазволу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)