я́блыневыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. я́блыневыя
Р. я́блыневых
Д. я́блыневым
В. я́блыневыя
Т. я́блыневымі
М. я́блыневых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

я́блыневыя сущ., мн., бот. я́блоневые

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

я́блыневы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. я́блыневы я́блыневая я́блыневае я́блыневыя
Р. я́блыневага я́блыневай
я́блыневае		 я́блыневага я́блыневых
Д. я́блыневаму я́блыневай я́блыневаму я́блыневым
В. я́блыневы (неадуш.)
я́блыневага (адуш.)		 я́блыневую я́блыневае я́блыневыя (неадуш.)
я́блыневых (адуш.)
Т. я́блыневым я́блыневай
я́блыневаю		 я́блыневым я́блыневымі
М. я́блыневым я́блыневай я́блыневым я́блыневых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рабі́нава-я́блыневы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рабі́нава-я́блыневы рабі́нава-я́блыневая рабі́нава-я́блыневае рабі́нава-я́блыневыя
Р. рабі́нава-я́блыневага рабі́нава-я́блыневай
рабі́нава-я́блыневае		 рабі́нава-я́блыневага рабі́нава-я́блыневых
Д. рабі́нава-я́блыневаму рабі́нава-я́блыневай рабі́нава-я́блыневаму рабі́нава-я́блыневым
В. рабі́нава-я́блыневы (неадуш.)
рабі́нава-я́блыневага (адуш.)		 рабі́нава-я́блыневую рабі́нава-я́блыневае рабі́нава-я́блыневыя (неадуш.)
рабі́нава-я́блыневых (адуш.)
Т. рабі́нава-я́блыневым рабі́нава-я́блыневай
рабі́нава-я́блыневаю		 рабі́нава-я́блыневым рабі́нава-я́блыневымі
М. рабі́нава-я́блыневым рабі́нава-я́блыневай рабі́нава-я́блыневым рабі́нава-я́блыневых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

я́блоневые мн., сущ., бот. я́блыневыя, -вых.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

я́блыневы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да яблыні, уласцівы ёй. Яблыневы ліст. □ Ноч была цёплая, з яблыневым пахам. Ермаловіч. // Які складаецца з яблынь. Яблыневы сад. // Зроблены з драўніны яблыні. Яблыневыя лыжкі.

2. у знач. наз. я́блыневыя, ‑ых. Падсямейства дрэў і кустоў сямейства ружакветных, да якога належаць яблыня, ігруша, айва і інш.

3. Як састаўная частка некаторых назваў шкоднікаў яблынь. Яблыневы кветкаед. Яблыневая пладажэрка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ла́піна, ‑ы, ж.

1. Пляма іншага колеру на чым‑н. Магутныя ногі птушак ашчарэпілі жардзіну. Белыя лапіны на плячах [іх] нагадвалі пагоны. Беразняк. Яблыневыя цені і сонечныя лапіны на зямлі заскакалі і пераблыталіся. Чорны. // Мясціна, якая чым‑н. вылучаецца на агульным фоне. Між лесу пракідаліся лапіны сенажаці. Мурашка. На чарнаце пажарышчаў добра былі відны чыстыя лапіны замеці і языкі сумётаў. Мележ. // Прагаліна. На палях, асабліва на ўзгорках, ад сонца адна за адной з’яўляліся праталіны, з-пад снегу выступалі чорныя лапіны зямлі. Краўчанка. Дарогу злёгку зацерушыла снегам. Там-сям відны асфальтаваныя лапіны. Кавалёў.

2. Разм. Невялікі кавалак зямлі. З гаспадаркі ўсяго і было ў таго чалавека, што лапіна зямлі на ўзгорку. Якімовіч. [Касперскі:] І ўсё [Бондар] засеяў? [Рымша:] Ні лапіны не пакінуў. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)