юры́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. юры́стка юры́сткі
Р. юры́сткі юры́стак
Д. юры́стцы юры́сткам
В. юры́стку юры́стак
Т. юры́сткай
юры́сткаю		 юры́сткамі
М. юры́стцы юры́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

юры́стка ж., разг. юри́стка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

юры́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Разм. Жан. да юрыст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

юры́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст па юрыдычных навуках, юрыдычных пытаннях.

|| ж. юры́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

юри́стка разг. юры́стка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)