юры́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
юры́стка |
юры́сткі |
| Р. |
юры́сткі |
юры́стак |
| Д. |
юры́стцы |
юры́сткам |
| В. |
юры́стку |
юры́стак |
| Т. |
юры́сткай юры́сткаю |
юры́сткамі |
| М. |
юры́стцы |
юры́стках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
юры́стка ж., разг. юри́стка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
юры́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.
Разм. Жан. да юрыст.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
юры́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.
Спецыяліст па юрыдычных навуках, юрыдычных пытаннях.
|| ж. юры́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так (разм.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
юри́стка разг. юры́стка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
lawyer
[ˈlɔjər]
n.
пра́ўнік, адвака́т -а m.; юры́ст -а m., юры́стка f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
jurist
[ˈdʒʊrɪst]
n.
1) юры́ст -а m., юры́стка f.
2) студэ́нт або́ вы́пускнік юрыды́чнага факультэ́ту
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)