юна́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. юна́чка юна́чкі
Р. юна́чкі юна́чак
Д. юна́чцы юна́чкам
В. юна́чку юна́чак
Т. юна́чкай
юна́чкаю		 юна́чкамі
М. юна́чцы юна́чках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

юна́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Разм. Асоба жаночага полу, якая не дасягнула сталасці, маладая дзяўчына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)