эты́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
эты́чна эты́чней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эты́чна нареч. эти́чно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эты́чна-канцэптуа́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эты́чна-канцэптуа́льны эты́чна-канцэптуа́льная эты́чна-канцэптуа́льнае эты́чна-канцэптуа́льныя
Р. эты́чна-канцэптуа́льнага эты́чна-канцэптуа́льнай
эты́чна-канцэптуа́льнае		 эты́чна-канцэптуа́льнага эты́чна-канцэптуа́льных
Д. эты́чна-канцэптуа́льнаму эты́чна-канцэптуа́льнай эты́чна-канцэптуа́льнаму эты́чна-канцэптуа́льным
В. эты́чна-канцэптуа́льны (неадуш.)
эты́чна-канцэптуа́льнага (адуш.)		 эты́чна-канцэптуа́льную эты́чна-канцэптуа́льнае эты́чна-канцэптуа́льныя (неадуш.)
эты́чна-канцэптуа́льных (адуш.)
Т. эты́чна-канцэптуа́льным эты́чна-канцэптуа́льнай
эты́чна-канцэптуа́льнаю		 эты́чна-канцэптуа́льным эты́чна-канцэптуа́льнымі
М. эты́чна-канцэптуа́льным эты́чна-канцэптуа́льнай эты́чна-канцэптуа́льным эты́чна-канцэптуа́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эты́чна-паліты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эты́чна-паліты́чны эты́чна-паліты́чная эты́чна-паліты́чнае эты́чна-паліты́чныя
Р. эты́чна-паліты́чнага эты́чна-паліты́чнай
эты́чна-паліты́чнае		 эты́чна-паліты́чнага эты́чна-паліты́чных
Д. эты́чна-паліты́чнаму эты́чна-паліты́чнай эты́чна-паліты́чнаму эты́чна-паліты́чным
В. эты́чна-паліты́чны (неадуш.)
эты́чна-паліты́чнага (адуш.)		 эты́чна-паліты́чную эты́чна-паліты́чнае эты́чна-паліты́чныя (неадуш.)
эты́чна-паліты́чных (адуш.)
Т. эты́чна-паліты́чным эты́чна-паліты́чнай
эты́чна-паліты́чнаю		 эты́чна-паліты́чным эты́чна-паліты́чнымі
М. эты́чна-паліты́чным эты́чна-паліты́чнай эты́чна-паліты́чным эты́чна-паліты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эти́чно нареч. эты́чна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эты́чны, -ая, -ае.

1. гл. этыка.

2. Які адпавядае правілам этыкі (у 2 знач.).

Э. ўчынак.

Этычна (прысл.) паводзіць сябе.

|| наз. эты́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)