э́тыка, -і, ДМ -тыцы, ж.
1. Філасофскае вучэнне аб маралі, яе развіцці, прынцыпах, нормах і ролі ў грамадстве.
2. Сукупнасць норм паводзін, мараль якой-н. грамадскай групы.
Навуковая э.
|| прым. эты́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
э́тыка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
э́тыка |
| Р. |
э́тыкі |
| Д. |
э́тыцы |
| В. |
э́тыку |
| Т. |
э́тыкай
э́тыкаю |
| М. |
э́тыцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
э́тыка ж., в разн. знач. э́тика
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
э́тыка, ‑і, ДМ этыцы, ж.
1. Вучэнне аб маралі, як адной з форм грамадскай свядомасці, аб яе сутнасці, законах яе развіцця і ролі ў грамадскім жыцці. Марксісцкая этыка. □ А. К. Ільінскі ў пытаннях мастацтва, этыкі, маралі заўсёды стаіць на прынцыповай вышыні. «Полымя».
2. Сукупнасць норм паводзін, мараль якога‑н. класа, арганізацыі, прафесіі і пад. Тамара Аляксандраўна спачатку збянтэжылася, калі яе.. «усемагутная разведка» ўстанавіла, хто тая жанчына, якую яна сустрэла з Ярашам каля дачы. Але, разважыўшы, узрадавалася: гэта яшчэ лепш, бо, акрамя ўсяго іншага, на галаву чалавека, які зрабіўся цяпер ёй ненавісны, падае яшчэ адзін цяжкі грэх — парушэнне ўрачэбнай этыкі. Шамякін.
[Грэч. ēthika ад ēthos — звычай.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
этыка-эстэтычны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
этыка-эстэтычны |
этыка-эстэтычная |
этыка-эстэтычнае |
этыка-эстэтычныя |
| Р. |
этыка-эстэтычнага |
этыка-эстэтычнай
этыка-эстэтычнае |
этыка-эстэтычнага |
этыка-эстэтычных |
| Д. |
этыка-эстэтычнаму |
этыка-эстэтычнай |
этыка-эстэтычнаму |
этыка-эстэтычным |
| В. |
этыка-эстэтычны
этыка-эстэтычнага |
этыка-эстэтычную |
этыка-эстэтычнае |
этыка-эстэтычныя |
| Т. |
этыка-эстэтычным |
этыка-эстэтычнай
этыка-эстэтычнаю |
этыка-эстэтычным |
этыка-эстэтычнымі |
| М. |
этыка-эстэтычным |
этыка-эстэтычнай |
этыка-эстэтычным |
этыка-эстэтычных |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
э́тыка-гуманісты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
э́тыка-гуманісты́чны |
э́тыка-гуманісты́чная |
э́тыка-гуманісты́чнае |
э́тыка-гуманісты́чныя |
| Р. |
э́тыка-гуманісты́чнага |
э́тыка-гуманісты́чнай
э́тыка-гуманісты́чнае |
э́тыка-гуманісты́чнага |
э́тыка-гуманісты́чных |
| Д. |
э́тыка-гуманісты́чнаму |
э́тыка-гуманісты́чнай |
э́тыка-гуманісты́чнаму |
э́тыка-гуманісты́чным |
| В. |
э́тыка-гуманісты́чны (неадуш.)
э́тыка-гуманісты́чнага (адуш.) |
э́тыка-гуманісты́чную |
э́тыка-гуманісты́чнае |
э́тыка-гуманісты́чныя (неадуш.)
э́тыка-гуманісты́чных (адуш.) |
| Т. |
э́тыка-гуманісты́чным |
э́тыка-гуманісты́чнай
э́тыка-гуманісты́чнаю |
э́тыка-гуманісты́чным |
э́тыка-гуманісты́чнымі |
| М. |
э́тыка-гуманісты́чным |
э́тыка-гуманісты́чнай |
э́тыка-гуманісты́чным |
э́тыка-гуманісты́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
э́тыка-мара́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
э́тыка-мара́льны |
э́тыка-мара́льная |
э́тыка-мара́льнае |
э́тыка-мара́льныя |
| Р. |
э́тыка-мара́льнага |
э́тыка-мара́льнай
э́тыка-мара́льнае |
э́тыка-мара́льнага |
э́тыка-мара́льных |
| Д. |
э́тыка-мара́льнаму |
э́тыка-мара́льнай |
э́тыка-мара́льнаму |
э́тыка-мара́льным |
| В. |
э́тыка-мара́льны (неадуш.)
э́тыка-мара́льнага (адуш.) |
э́тыка-мара́льную |
э́тыка-мара́льнае |
э́тыка-мара́льныя (неадуш.)
э́тыка-мара́льных (адуш.) |
| Т. |
э́тыка-мара́льным |
э́тыка-мара́льнай
э́тыка-мара́льнаю |
э́тыка-мара́льным |
э́тыка-мара́льнымі |
| М. |
э́тыка-мара́льным |
э́тыка-мара́льнай |
э́тыка-мара́льным |
э́тыка-мара́льных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
э́тыка-паліты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
э́тыка-паліты́чны |
э́тыка-паліты́чная |
э́тыка-паліты́чнае |
э́тыка-паліты́чныя |
| Р. |
э́тыка-паліты́чнага |
э́тыка-паліты́чнай
э́тыка-паліты́чнае |
э́тыка-паліты́чнага |
э́тыка-паліты́чных |
| Д. |
э́тыка-паліты́чнаму |
э́тыка-паліты́чнай |
э́тыка-паліты́чнаму |
э́тыка-паліты́чным |
| В. |
э́тыка-паліты́чны (неадуш.)
э́тыка-паліты́чнага (адуш.) |
э́тыка-паліты́чную |
э́тыка-паліты́чнае |
э́тыка-паліты́чныя (неадуш.)
э́тыка-паліты́чных (адуш.) |
| Т. |
э́тыка-паліты́чным |
э́тыка-паліты́чнай
э́тыка-паліты́чнаю |
э́тыка-паліты́чным |
э́тыка-паліты́чнымі |
| М. |
э́тыка-паліты́чным |
э́тыка-паліты́чнай |
э́тыка-паліты́чным |
э́тыка-паліты́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
э́тыка-прававы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
э́тыка-прававы́ |
э́тыка-правава́я |
э́тыка-прававо́е |
э́тыка-прававы́я |
| Р. |
э́тыка-прававо́га |
э́тыка-прававо́й
э́тыка-прававо́е |
э́тыка-прававо́га |
э́тыка-прававы́х |
| Д. |
э́тыка-прававо́му |
э́тыка-прававо́й |
э́тыка-прававо́му |
э́тыка-прававы́м |
| В. |
э́тыка-прававы́ (неадуш.)
э́тыка-прававо́га (адуш.) |
э́тыка-прававу́ю |
э́тыка-прававо́е |
э́тыка-прававы́я (неадуш.)
э́тыка-прававы́х (адуш.) |
| Т. |
э́тыка-прававы́м |
э́тыка-прававо́й
э́тыка-прававо́ю |
э́тыка-прававы́м |
э́тыка-прававы́мі |
| М. |
э́тыка-прававы́м |
э́тыка-прававо́й |
э́тыка-прававы́м |
э́тыка-прававы́х |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
э́тыка-псіхалагі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
э́тыка-псіхалагі́чны |
э́тыка-псіхалагі́чная |
э́тыка-псіхалагі́чнае |
э́тыка-псіхалагі́чныя |
| Р. |
э́тыка-псіхалагі́чнага |
э́тыка-псіхалагі́чнай
э́тыка-псіхалагі́чнае |
э́тыка-псіхалагі́чнага |
э́тыка-псіхалагі́чных |
| Д. |
э́тыка-псіхалагі́чнаму |
э́тыка-псіхалагі́чнай |
э́тыка-псіхалагі́чнаму |
э́тыка-псіхалагі́чным |
| В. |
э́тыка-псіхалагі́чны (неадуш.)
э́тыка-псіхалагі́чнага (адуш.) |
э́тыка-псіхалагі́чную |
э́тыка-псіхалагі́чнае |
э́тыка-псіхалагі́чныя (неадуш.)
э́тыка-псіхалагі́чных (адуш.) |
| Т. |
э́тыка-псіхалагі́чным |
э́тыка-псіхалагі́чнай
э́тыка-псіхалагі́чнаю |
э́тыка-псіхалагі́чным |
э́тыка-псіхалагі́чнымі |
| М. |
э́тыка-псіхалагі́чным |
э́тыка-псіхалагі́чнай |
э́тыка-псіхалагі́чным |
э́тыка-псіхалагі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)