этало́гія, -і, ж.

Навука аб паводзінах жывёл у натуральных умовах.

|| прым. эталагі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

этало́гія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. этало́гія
Р. этало́гіі
Д. этало́гіі
В. этало́гію
Т. этало́гіяй
этало́гіяю
М. этало́гіі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

этало́гія ж., зоол. этоло́гия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

этало́гія, ‑і, ж.

Навука, якая вывучае паводзіны жывёл у прыродных умовах.

[Ад грэч. ēthos — звычай, нораў, характар і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

этоло́гия этало́гія, -гіі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)