эсэ́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны
|
адз. |
мн. |
| Н. |
эсэ́ |
эсэ́ |
| Р. |
эсэ́ |
эсэ́ |
| Д. |
эсэ́ |
эсэ́ |
| В. |
эсэ́ |
эсэ́ |
| Т. |
эсэ́ |
эсэ́ |
| М. |
эсэ́ |
эсэ́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
эсэ́, нескл., н. (кніжн.).
Празаічны нарыс невялікага аб’ёму і вольнай кампазіцыі на прыватную тэму.
Філасофскае э.
|| прым. эсэісты́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
эсэ́ нескл., ср., лит. эссе́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
эсэ́, нескл., н.
Кніжн. Нарыс, які трактуе літаратурныя, філасофскія, сацыяльныя і інш. праблемы не ў сістэматычна-навуковым выглядзе, а ў вольнай форме. Сучасны воблік беларускай крытыкі даволі разнастайны па жанравых прыкметах: манаграфіі, праблемныя даследаванні, крытыка-біяграфічныя нарысы, літаратурныя нататкі, успаміны, партрэты, эсэ. Каваленка.
[Фр. essai.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эссе́ лит. эсэ́ нескл., ср.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
эсэі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).
Той, хто піша эсэ.
|| ж. эсэі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
эсэі́ст, ‑а, М ‑сце, м.
Кніжн. Той, хто піша эсэ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сме́ласць, ‑і, ж.
1. Уласцівасць смелага. Смеласць выступленне. □ А потым глядзіш, гэты факт, памножаны на смеласць думкі і дасціпнасць домыслу, становіцца ўжо тым грунтам, на якім вырастаюць нарысы, эсэ, манаграфіі. «Маладосць».
2. Смелыя паводзіны; храбрасць, адвага. Смеласць і бясстрашша, якімі валодаў Уладзімір Ільіч, перадаваліся і прысутным. Гурскі. Цяпер адна смеласць [падпольшчыкам] не памагала, патрэбна была яшчэ і хітрасць. Новікаў. У знішчальніка павінна быць дзёрзкая смеласць. Алешка. // Рашучасць. Нініна ўсмешка, мусіць, паддала хлопцу смеласці, ён таксама ўсміхнуўся і сеў каля Ніны. Арабей. А смеласці [у Антона] не хапала падысці, слова сказаць [Паліне]. Кавалёў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)