эстэ́тыка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
эстэ́тыка |
| Р. |
эстэ́тыкі |
| Д. |
эстэ́тыцы |
| В. |
эстэ́тыку |
| Т. |
эстэ́тыкай
эстэ́тыкаю |
| М. |
эстэ́тыцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
эстэ́тыка, -і, ДМ -тыцы, ж.
1. Філасофскае вучэнне пра сутнасць і формы прыгожага ў мастацкай творчасці, у прыродзе і жыцці, пра мастацтва як асобы від грамадскай ідэалогіі.
Курс эстэтыкі.
2. Сістэма чыіх-н. поглядаў на мастацтва.
Э.
М.
Багдановіча.
3. Прыгажосць, мастацкасць у афармленні, арганізацыі чаго-н.
Э. сталіцы.
|| прым. эстэты́чны, -ая, -ае.
Эстэтычныя тэорыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
эстэ́тыка ж., в разн. знач. эсте́тика
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
эстэ́тыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.
1. Філасофскае вучэнне аб мастацтве як асобым відзе грамадскай ідэалогіі, прысвечанае даследаванню ідэйнай сутнасці і форм прыгожага ў мастацкай творчасці, у прыродзе і ў жыцці. Марксісцка-ленінская эстэтыка. // Сістэма поглядаў на мастацтва ці які‑н. яго від, якой хто‑н. прытрымліваецца. Кроўная сувязь з народам і яго вызваленчым рухам вызначыла глыбокую народнасць, рэалізм і рэвалюцыйную ідэйнасць купалаўскай эстэтыкі. Івашын. Для эстэтыкі Багушэвіча былі характэрны пошукі праўды, імкненне мастацкім словам сказаць народу праўду аб яго цяжкім сацыяльным становішчы. Конан.
2. Прыгажосць, мастацкасць чаго‑н. Як бачым, праблем, звязаных з эстэтыкай архітэктуры, удасканаленнем мастацкага аблічча беларускай сталіцы — многа. «ЛіМ».
[Ад грэч. aisthētikós — які адчувае, успрымае; пачуццёвы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эстэ́тыка-псіхалагі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
эстэ́тыка-псіхалагі́чны |
эстэ́тыка-псіхалагі́чная |
эстэ́тыка-псіхалагі́чнае |
эстэ́тыка-псіхалагі́чныя |
| Р. |
эстэ́тыка-псіхалагі́чнага |
эстэ́тыка-псіхалагі́чнай
эстэ́тыка-псіхалагі́чнае |
эстэ́тыка-псіхалагі́чнага |
эстэ́тыка-псіхалагі́чных |
| Д. |
эстэ́тыка-псіхалагі́чнаму |
эстэ́тыка-псіхалагі́чнай |
эстэ́тыка-псіхалагі́чнаму |
эстэ́тыка-псіхалагі́чным |
| В. |
эстэ́тыка-псіхалагі́чны (неадуш.)
эстэ́тыка-псіхалагі́чнага (адуш.) |
эстэ́тыка-псіхалагі́чную |
эстэ́тыка-псіхалагі́чнае |
эстэ́тыка-псіхалагі́чныя (неадуш.)
эстэ́тыка-псіхалагі́чных (адуш.) |
| Т. |
эстэ́тыка-псіхалагі́чным |
эстэ́тыка-псіхалагі́чнай
эстэ́тыка-псіхалагі́чнаю |
эстэ́тыка-псіхалагі́чным |
эстэ́тыка-псіхалагі́чнымі |
| М. |
эстэ́тыка-псіхалагі́чным |
эстэ́тыка-псіхалагі́чнай |
эстэ́тыка-псіхалагі́чным |
эстэ́тыка-псіхалагі́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
эстэ́тык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
эстэ́тык |
эстэ́тыкі |
| Р. |
эстэ́тыка |
эстэ́тыкаў |
| Д. |
эстэ́тыку |
эстэ́тыкам |
| В. |
эстэ́тыка |
эстэ́тыкаў |
| Т. |
эстэ́тыкам |
эстэ́тыкамі |
| М. |
эстэ́тыку |
эстэ́тыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
эсте́тика в разн. знач. эстэ́тыка, -кі ж.;
эсте́тика поведе́ния эстэ́тыка паво́дзін;
произво́дственная эсте́тика вытво́рчая эстэ́тыка;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
эстэты́чны, -ая, -ае.
1. гл. эстэтыка.
2. Прыгожы, звязаны з успрыманнем прыгожага ў жыцці і мастацтве.
Эстэтычнае задавальненне.
Э. густ.
|| наз. эстэты́чнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прыго́жы, -ая, -ае.
1. Які прыносіць асалоду позірку, прыемны знешнім выглядам, гарманічнасцю, стройнасцю.
Прыгожая жанчына.
П. від.
Прыгожая музыка.
Прыгожа (прысл.) пісаць.
Прыгожыя рухі.
2. Поўны ўнутранага зместу, высокамаральны.
П. ўчынак.
3. Эфектыўны знешне, але беззмястоўны.
Прыгожыя словы.
П. жэст.
4. у знач. наз. прыго́жае, -ага, н. Тое, што адпавядае ідэалам прыгажосці, хараства.
Навука аб прыгожым (эстэтыка).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)