Эсто́нія

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Эсто́нія
Р. Эсто́ніі
Д. Эсто́ніі
В. Эсто́нію
Т. Эсто́ніяй
Эсто́ніяю
М. Эсто́ніі

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Эсто́ния Эсто́нія, -ніі ж.;

Эсто́нская Респу́блика Эсто́нская Рэспу́бліка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Перакулды́кнуцца ’перакуліцца’ (Бяльк.), смал. перекулды́кну́ться ’з цяжкасцю павярнуцца’. Рус. (Літва, Эстонія) перекулдыхну́ться ’перакуліцца’. Да пера- (гл.) і ⁺‑кулды́кацца, якое можна супаставіць з літ. kuldùkas ’драўляны абутак’, невыгоднасць карыстання якім прыводзіла да спатыкання і падання, асабліва ў снежную пару.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)