эскапа́да

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. эскапа́да
Р. эскапа́ды
Д. эскапа́дзе
В. эскапа́ду
Т. эскапа́дай
эскапа́даю
М. эскапа́дзе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эскапа́да ж. эскапа́да

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эскапа́да ж., книжн., см. вы́ходка​ 1.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эскапа́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Кніжн. Учынак, паводзіны, якія пярэчаць агульнапрынятым нормам.

[Фр. escapade.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)