эскапа́да

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. эскапа́да
Р. эскапа́ды
Д. эскапа́дзе
В. эскапа́ду
Т. эскапа́дай
эскапа́даю
М. эскапа́дзе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эскапа́да ж. эскапа́да

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эскапа́да ж., книжн., см. вы́ходка​ 1.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эскапа́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Кніжн. Учынак, паводзіны, якія пярэчаць агульнапрынятым нормам.

[Фр. escapade.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эскапа́да

(фр. escapade)

1) учынак, паводзіны, якія пярэчаць агульнапрынятым нормам;

2) паездка са здарэннямі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эскапа́да

(фр. escapade, ад іт. scappata)

экстравагантная выхадка, выпад.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

eskapada

ж. вандроўка (небяспечная, поўная прыгод); эскапада

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)