эска́дра, -ы, мн. -ы, эска́др і -аў, ж.

Буйное злучэнне ваенных караблёў ці самалётаў.

|| прым. эска́драны, -ая, -ае.

Э. мінаносец.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эска́дра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. эска́дра эска́дры
Р. эска́дры эска́др
эска́драў
Д. эска́дры эска́драм
В. эска́дру эска́дры
Т. эска́драй
эска́драю		 эска́драмі
М. эска́дры эска́драх

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эска́дра ж., воен., мор., ав. эска́дра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эска́дра воен., мор. эска́дра, -ры ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эска́дра, ‑ы, ж.

Буйное злучэнне ваенных караблёў ці самалётаў. Цёмнай ліст ападаў скай ноччу эскадра мінаносцаў пакінула рэйд і стала ў баявым парадку рухацца на подступы да Петраграда. Хведаровіч.

[Фр. escadre.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крэ́йсерскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да крэйсера, складаецца з крэйсераў. Крэйсерская эскадра.

•••

Крэйсерская скорасць гл. скорасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крэйсі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; незак.

1. Плаваць, рабіць рэйсы па пэўным маршруце.

2. Ажыццяўляць ваенны нагляд у якіх-н. водах, плаваць з мэтай разведкі, аховы берагоў, правядзення асобных баявых дзеянняў і пад.

|| наз. крэ́йсерства, -а, н. (да 2 знач.); прым. крэ́йсерскі, -ая, -ае.

Крэйсерская эскадра.

○

Крэйсерская скорасць (спец.) — нармальная скорасць карабля або самалёта ў адрозненне ад максімальнай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)