э́рас

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. э́рас
Р. э́расу
Д. э́расу
В. э́рас
Т. э́расам
М. э́расе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

э́рас, -су м., книжн. э́рос

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

э́рас, ‑у, м.

Кніжн. Моцнае пачуццё, цяга; каханне.

[Ад грэч. érōs.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

э́рос (страсть, любовь) э́рас, -су м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)