энкліты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
энкліты́чны |
энкліты́чная |
энкліты́чнае |
энкліты́чныя |
| Р. |
энкліты́чнага |
энкліты́чнай
энкліты́чнае |
энкліты́чнага |
энкліты́чных |
| Д. |
энкліты́чнаму |
энкліты́чнай |
энкліты́чнаму |
энкліты́чным |
| В. |
энкліты́чны (неадуш.)
энкліты́чнага (адуш.) |
энкліты́чную |
энкліты́чнае |
энкліты́чныя (неадуш.)
энкліты́чных (адуш.) |
| Т. |
энкліты́чным |
энкліты́чнай
энкліты́чнаю |
энкліты́чным |
энкліты́чнымі |
| М. |
энкліты́чным |
энкліты́чнай |
энкліты́чным |
энкліты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
энкліты́чны лингв. энклити́ческий
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
энкліты́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да энклітыкі; з’яўляецца энклітыкай. Энклітычныя часціцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
энклити́ческий энкліты́чны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Аху́хцінацямненькі выкл. ’уздых аблягчэння пасля фізічнай нагрузкі’ (полац., Садоўскі, вусн. паведамл.). Складанае ўтварэнне, у якім можна вылучыць наступныя элементы: а‑хух‑ці‑на‑ця‑мненькі, дзе а прыстаўное; хух адпавядае выкл. ’ах, ох’ (КСП); ці па паходжанню асабовы энклітычны займеннік дав. скл. адз. л. 2‑й асобы; на няяснага паходжання, магчыма, узмацняльная часціца тыпу рус. ‑на ў эвона ’вось’, звязаная з займеннікам *onъ, Фасмер, 4, 513; ця па паходжанню асабовы энклітычны займеннік він. скл. адз. л. 2‑й асобы, параўн. а́хця мне выкл. ’гора мне!’ (дзісн., Рам. 8, 519); мненькі займеннік мне з экспрэсіўнай суфіксацыяй, характэрнай для такога тыпу выклічнікаў, параўн. авохцінькі, ахці мненюшкі, ацінькі (ад аці ’дзякую’, гл.), «спешчаныя» формы тыпу спатанькі (ад спаць) і інш., гл. Карскі 2-3, 64, пры гэтым магчыма народнаэтымалагічнае збліжэнне канца слова і цёмны, цёмна, параўн. запісы а вой цямней выкл. ’выказванне незадавальнення’, якія Клопава (Лінгв. зб., 143) выводзіць з авохці мне і пад.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)