энзі́мы, ‑аў; адз. энзім, ‑у, м.

Спец. Ферменты.

[Ад грэч. en — у, унутры і zymē — закваска.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

энзі́м

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. энзі́м энзі́мы
Р. энзі́му энзі́маў
Д. энзі́му энзі́мам
В. энзі́м энзі́мы
Т. энзі́мам энзі́мамі
М. энзі́ме энзі́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)