энатэ́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. энатэ́ра
Р. энатэ́ры
Д. энатэ́ры
В. энатэ́ру
Т. энатэ́рай
энатэ́раю
М. энатэ́ры

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

энатэ́ра, ‑ы, ж.

Адна- або шматгадовая расліна сямейства кіпрэйных з пахучымі жоўтымі кветкамі; асліннік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)