эмалье́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эмалье́р эмалье́ры
Р. эмалье́ра эмалье́раў
Д. эмалье́ру эмалье́рам
В. эмалье́ра эмалье́раў
Т. эмалье́рам эмалье́рамі
М. эмалье́ру эмалье́рах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

эмалье́р, ‑а, м.

Майстар па вырабу эмалі (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)