эліпты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эліпты́чны эліпты́чная эліпты́чнае эліпты́чныя
Р. эліпты́чнага эліпты́чнай
эліпты́чнае		 эліпты́чнага эліпты́чных
Д. эліпты́чнаму эліпты́чнай эліпты́чнаму эліпты́чным
В. эліпты́чны (неадуш.)
эліпты́чнага (адуш.)		 эліпты́чную эліпты́чнае эліпты́чныя (неадуш.)
эліпты́чных (адуш.)
Т. эліпты́чным эліпты́чнай
эліпты́чнаю		 эліпты́чным эліпты́чнымі
М. эліпты́чным эліпты́чнай эліпты́чным эліпты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эліпты́чны в разн. знач. эллипти́ческий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эліпты́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Звязаны з вылічэннямі, якія адносяцца да эліпса (у 1 знач.). Эліптычныя інтэгралы. Эліптычная геаметрыя.

2. Які мае форму эліпса (у 1 знач.). Эліптычныя галактыкі.

3. У мовазнаўстве — заснаваны на апушчэнні якога‑н. члена сказа, які лёгка падразумяваецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

э́ліпсіс, -а, мн. -ы, -аў, м.

У мовазнаўстве: рытарычная фігура, якая заключаецца ў пропуску якога-н. члена сказа, што лёгка ўзнаўляецца з кантэксту.

|| прым. эліпты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

э́ліпс, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. У матэматыцы: замкнёная крывая, якая атрымліваецца перасячэннем канічнай паверхні плоскасцю.

2. Тое, што і эліпсіс.

|| прым. эліпты́чны, -ая, -ае.

Эліптычная арбіта.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падо́ўжана-эліпты́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. падо́ўжана-эліпты́чны падо́ўжана-эліпты́чная падо́ўжана-эліпты́чнае падо́ўжана-эліпты́чныя
Р. падо́ўжана-эліпты́чнага падо́ўжана-эліпты́чнай
падо́ўжана-эліпты́чнае		 падо́ўжана-эліпты́чнага падо́ўжана-эліпты́чных
Д. падо́ўжана-эліпты́чнаму падо́ўжана-эліпты́чнай падо́ўжана-эліпты́чнаму падо́ўжана-эліпты́чным
В. падо́ўжана-эліпты́чны (неадуш.)
падо́ўжана-эліпты́чнага (адуш.)		 падо́ўжана-эліпты́чную падо́ўжана-эліпты́чнае падо́ўжана-эліпты́чныя (неадуш.)
падо́ўжана-эліпты́чных (адуш.)
Т. падо́ўжана-эліпты́чным падо́ўжана-эліпты́чнай
падо́ўжана-эліпты́чнаю		 падо́ўжана-эліпты́чным падо́ўжана-эліпты́чнымі
М. падо́ўжана-эліпты́чным падо́ўжана-эліпты́чнай падо́ўжана-эліпты́чным падо́ўжана-эліпты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эллипти́чный эліпты́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эллипти́ческий мат., лингв. и пр. эліпты́чны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)