электрафо́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. электрафо́р электрафо́ры
Р. электрафо́ра электрафо́раў
Д. электрафо́ру электрафо́рам
В. электрафо́р электрафо́ры
Т. электрафо́рам электрафо́рамі
М. электрафо́ры электрафо́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

электрафо́р м., физ. электрофо́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

электрафо́р, ‑а, м.

Прасцейшы электрастатычны прыбор для атрымання электрычных зарадаў шляхам індукцыі.

[Ад слова электра... і грэч. phorós — які нясе.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электрофо́р физ. электрафо́р, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

...фор, ‑а, м.

Другая састаўная частка складаных слоў, якая надае значэнне: «нясучы», «які нясе», напрыклад: семафор, святлафор, электрафор.

[Ад грэч. foros — нясучы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)