электрафо́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
электрафо́р |
электрафо́ры |
| Р. |
электрафо́ра |
электрафо́раў |
| Д. |
электрафо́ру |
электрафо́рам |
| В. |
электрафо́р |
электрафо́ры |
| Т. |
электрафо́рам |
электрафо́рамі |
| М. |
электрафо́ры |
электрафо́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
электрафо́р м., физ. электрофо́р
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
электрафо́р, ‑а, м.
Прасцейшы электрастатычны прыбор для атрымання электрычных зарадаў шляхам індукцыі.
[Ад слова электра... і грэч. phorós — які нясе.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
электрафо́р
(ад электра- + -фор)
прасцейшы электрастатычны прыбор для атрымання электрычных зарадаў шляхам індукцыі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
электрофо́р физ. электрафо́р, -ра м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
...фор, ‑а, м.
Другая састаўная частка складаных слоў, якая надае значэнне: «нясучы», «які нясе», напрыклад: семафор, святлафор, электрафор.
[Ад грэч. foros — нясучы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
elektrofor, ~u
м. электрафор
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)