эківо́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
эківо́к |
эківо́кі |
| Р. |
эківо́ку |
эківо́каў |
| Д. |
эківо́ку |
эківо́кам |
| В. |
эківо́к |
эківо́кі |
| Т. |
эківо́кам |
эківо́камі |
| М. |
эківо́ку |
эківо́ках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
экиво́к эківо́к, -ку м.; (намёк) намёк, -ку м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)