эківо́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эківо́к эківо́кі
Р. эківо́ку эківо́каў
Д. эківо́ку эківо́кам
В. эківо́к эківо́кі
Т. эківо́кам эківо́камі
М. эківо́ку эківо́ках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эківо́к, -ку м. экиво́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эківо́к

(фр. equivoque, ад лац. aequivocus = двухзначны)

двухсэнсоўнасць, двухсэнсоўны намёк, выкрунтас.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эківо́к

(фр. équivoqué, ад лац. aequivocus = двухсэнсоўны)

двухсэнсоўнасць, двухсэнсоўны намёк, выкрутас.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

экиво́к эківо́к, -ку м.; (намёк) намёк, -ку м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)