э́кспартны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. э́кспартны э́кспартная э́кспартнае э́кспартныя
Р. э́кспартнага э́кспартнай
э́кспартнае		 э́кспартнага э́кспартных
Д. э́кспартнаму э́кспартнай э́кспартнаму э́кспартным
В. э́кспартны (неадуш.)
э́кспартнага (адуш.)		 э́кспартную э́кспартнае э́кспартныя (неадуш.)
э́кспартных (адуш.)
Т. э́кспартным э́кспартнай
э́кспартнаю		 э́кспартным э́кспартнымі
М. э́кспартным э́кспартнай э́кспартным э́кспартных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

э́кспартны э́кспортный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

э́кспартны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да экспарту; звязаны з ім. Экспартныя аперацыі. // Прызначаны для экспарту. Экспартны тавар. Экспартныя вырабы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

э́кспарт, -у, М -рце, м.

Вываз тавараў, капіталаў, тэхналогій за мяжу з мэтай рэалізацыі; проціл. імпарт.

|| прым. э́кспартны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

і́мпартна-э́кспартны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. і́мпартна-э́кспартны і́мпартна-э́кспартная і́мпартна-э́кспартнае і́мпартна-э́кспартныя
Р. і́мпартна-э́кспартнага і́мпартна-э́кспартнай
і́мпартна-э́кспартнае		 і́мпартна-э́кспартнага і́мпартна-э́кспартных
Д. і́мпартна-э́кспартнаму і́мпартна-э́кспартнай і́мпартна-э́кспартнаму і́мпартна-э́кспартным
В. і́мпартна-э́кспартны (неадуш.)
і́мпартна-э́кспартнага (адуш.)		 і́мпартна-э́кспартную і́мпартна-э́кспартнае і́мпартна-э́кспартныя (неадуш.)
і́мпартна-э́кспартных (адуш.)
Т. і́мпартна-э́кспартным і́мпартна-э́кспартнай
і́мпартна-э́кспартнаю		 і́мпартна-э́кспартным і́мпартна-э́кспартнымі
М. і́мпартна-э́кспартным і́мпартна-э́кспартнай і́мпартна-э́кспартным і́мпартна-э́кспартных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

валю́тна-э́кспартны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. валю́тна-э́кспартны валю́тна-э́кспартная валю́тна-э́кспартнае валю́тна-э́кспартныя
Р. валю́тна-э́кспартнага валю́тна-э́кспартнай
валю́тна-э́кспартнае		 валю́тна-э́кспартнага валю́тна-э́кспартных
Д. валю́тна-э́кспартнаму валю́тна-э́кспартнай валю́тна-э́кспартнаму валю́тна-э́кспартным
В. валю́тна-э́кспартны (неадуш.)
валю́тна-э́кспартнага (адуш.)		 валю́тна-э́кспартную валю́тна-э́кспартнае валю́тна-э́кспартныя (неадуш.)
валю́тна-э́кспартных (адуш.)
Т. валю́тна-э́кспартным валю́тна-э́кспартнай
валю́тна-э́кспартнаю		 валю́тна-э́кспартным валю́тна-э́кспартнымі
М. валю́тна-э́кспартным валю́тна-э́кспартнай валю́тна-э́кспартным валю́тна-э́кспартных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

э́кспортный э́кспартны;

э́кспортные това́ры э́кспартныя тава́ры.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кантынге́нт, -у, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. Сукупнасць людзей, якія складаюць аднародную ў якіх-н. адносінах групу, катэгорыю (кніжн.).

К. навучэнцаў.

2. Устаноўленая для пэўных мэт найбольшая колькасць, норма чаго-н.

Экспартны к. тавараў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кантынге́нт, ‑у, М ‑нце, м.

1. Кніжн. Сукупнасць людзей, якія складаюць аднародную ў якіх‑н. адносінах групу, катэгорыю. Кантынгент рабочых. Кантынгент вучняў.

2. Устаноўленая для пэўных мэт найбольшая колькасць, норма чаго‑н. Экспартны кантынгент тавараў.

[Ад лац. contingens, contingentis — які дастаецца на долю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)