эколага-генетычны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
эколага-генетычны |
эколага-генетычная |
эколага-генетычнае |
эколага-генетычныя |
| Р. |
эколага-генетычнага |
эколага-генетычнай эколага-генетычнае |
эколага-генетычнага |
эколага-генетычных |
| Д. |
эколага-генетычнаму |
эколага-генетычнай |
эколага-генетычнаму |
эколага-генетычным |
| В. |
эколага-генетычны эколага-генетычнага |
эколага-генетычную |
эколага-генетычнае |
эколага-генетычныя |
| Т. |
эколага-генетычным |
эколага-генетычнай эколага-генетычнаю |
эколага-генетычным |
эколага-генетычнымі |
| М. |
эколага-генетычным |
эколага-генетычнай |
эколага-генетычным |
эколага-генетычных |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
эко́лага-біялагі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
эко́лага-біялагі́чны |
эко́лага-біялагі́чная |
эко́лага-біялагі́чнае |
эко́лага-біялагі́чныя |
| Р. |
эко́лага-біялагі́чнага |
эко́лага-біялагі́чнай эко́лага-біялагі́чнае |
эко́лага-біялагі́чнага |
эко́лага-біялагі́чных |
| Д. |
эко́лага-біялагі́чнаму |
эко́лага-біялагі́чнай |
эко́лага-біялагі́чнаму |
эко́лага-біялагі́чным |
| В. |
эко́лага-біялагі́чны (неадуш.) эко́лага-біялагі́чнага (адуш.) |
эко́лага-біялагі́чную |
эко́лага-біялагі́чнае |
эко́лага-біялагі́чныя (неадуш.) эко́лага-біялагі́чных (адуш.) |
| Т. |
эко́лага-біялагі́чным |
эко́лага-біялагі́чнай эко́лага-біялагі́чнаю |
эко́лага-біялагі́чным |
эко́лага-біялагі́чнымі |
| М. |
эко́лага-біялагі́чным |
эко́лага-біялагі́чнай |
эко́лага-біялагі́чным |
эко́лага-біялагі́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
эко́лага-геаграфі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
эко́лага-геаграфі́чны |
эко́лага-геаграфі́чная |
эко́лага-геаграфі́чнае |
эко́лага-геаграфі́чныя |
| Р. |
эко́лага-геаграфі́чнага |
эко́лага-геаграфі́чнай эко́лага-геаграфі́чнае |
эко́лага-геаграфі́чнага |
эко́лага-геаграфі́чных |
| Д. |
эко́лага-геаграфі́чнаму |
эко́лага-геаграфі́чнай |
эко́лага-геаграфі́чнаму |
эко́лага-геаграфі́чным |
| В. |
эко́лага-геаграфі́чны (неадуш.) эко́лага-геаграфі́чнага (адуш.) |
эко́лага-геаграфі́чную |
эко́лага-геаграфі́чнае |
эко́лага-геаграфі́чныя (неадуш.) эко́лага-геаграфі́чных (адуш.) |
| Т. |
эко́лага-геаграфі́чным |
эко́лага-геаграфі́чнай эко́лага-геаграфі́чнаю |
эко́лага-геаграфі́чным |
эко́лага-геаграфі́чнымі |
| М. |
эко́лага-геаграфі́чным |
эко́лага-геаграфі́чнай |
эко́лага-геаграфі́чным |
эко́лага-геаграфі́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
эко́лага-іанасфе́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
эко́лага-іанасфе́рны |
эко́лага-іанасфе́рная |
эко́лага-іанасфе́рнае |
эко́лага-іанасфе́рныя |
| Р. |
эко́лага-іанасфе́рнага |
эко́лага-іанасфе́рнай эко́лага-іанасфе́рнае |
эко́лага-іанасфе́рнага |
эко́лага-іанасфе́рных |
| Д. |
эко́лага-іанасфе́рнаму |
эко́лага-іанасфе́рнай |
эко́лага-іанасфе́рнаму |
эко́лага-іанасфе́рным |
| В. |
эко́лага-іанасфе́рны (неадуш.) эко́лага-іанасфе́рнага (адуш.) |
эко́лага-іанасфе́рную |
эко́лага-іанасфе́рнае |
эко́лага-іанасфе́рныя (неадуш.) эко́лага-іанасфе́рных (адуш.) |
| Т. |
эко́лага-іанасфе́рным |
эко́лага-іанасфе́рнай эко́лага-іанасфе́рнаю |
эко́лага-іанасфе́рным |
эко́лага-іанасфе́рнымі |
| М. |
эко́лага-іанасфе́рным |
эко́лага-іанасфе́рнай |
эко́лага-іанасфе́рным |
эко́лага-іанасфе́рных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
эко́лага-культу́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
эко́лага-культу́рны |
эко́лага-культу́рная |
эко́лага-культу́рнае |
эко́лага-культу́рныя |
| Р. |
эко́лага-культу́рнага |
эко́лага-культу́рнай эко́лага-культу́рнае |
эко́лага-культу́рнага |
эко́лага-культу́рных |
| Д. |
эко́лага-культу́рнаму |
эко́лага-культу́рнай |
эко́лага-культу́рнаму |
эко́лага-культу́рным |
| В. |
эко́лага-культу́рны (неадуш.) эко́лага-культу́рнага (адуш.) |
эко́лага-культу́рную |
эко́лага-культу́рнае |
эко́лага-культу́рныя (неадуш.) эко́лага-культу́рных (адуш.) |
| Т. |
эко́лага-культу́рным |
эко́лага-культу́рнай эко́лага-культу́рнаю |
эко́лага-культу́рным |
эко́лага-культу́рнымі |
| М. |
эко́лага-культу́рным |
эко́лага-культу́рнай |
эко́лага-культу́рным |
эко́лага-культу́рных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
эко́лага-эканамі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
эко́лага-эканамі́чны |
эко́лага-эканамі́чная |
эко́лага-эканамі́чнае |
эко́лага-эканамі́чныя |
| Р. |
эко́лага-эканамі́чнага |
эко́лага-эканамі́чнай эко́лага-эканамі́чнае |
эко́лага-эканамі́чнага |
эко́лага-эканамі́чных |
| Д. |
эко́лага-эканамі́чнаму |
эко́лага-эканамі́чнай |
эко́лага-эканамі́чнаму |
эко́лага-эканамі́чным |
| В. |
эко́лага-эканамі́чны (неадуш.) эко́лага-эканамі́чнага (адуш.) |
эко́лага-эканамі́чную |
эко́лага-эканамі́чнае |
эко́лага-эканамі́чныя (неадуш.) эко́лага-эканамі́чных (адуш.) |
| Т. |
эко́лага-эканамі́чным |
эко́лага-эканамі́чнай эко́лага-эканамі́чнаю |
эко́лага-эканамі́чным |
эко́лага-эканамі́чнымі |
| М. |
эко́лага-эканамі́чным |
эко́лага-эканамі́чнай |
эко́лага-эканамі́чным |
эко́лага-эканамі́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
эко́лаг
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
эко́лаг |
эко́лагі |
| Р. |
эко́лага |
эко́лагаў |
| Д. |
эко́лагу |
эко́лагам |
| В. |
эко́лага |
эко́лагаў |
| Т. |
эко́лагам |
эко́лагамі |
| М. |
эко́лагу |
эко́лагах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)