эколага-генетычны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
эколага-генетычны |
эколага-генетычная |
эколага-генетычнае |
эколага-генетычныя |
| Р. |
эколага-генетычнага |
эколага-генетычнай
эколага-генетычнае |
эколага-генетычнага |
эколага-генетычных |
| Д. |
эколага-генетычнаму |
эколага-генетычнай |
эколага-генетычнаму |
эколага-генетычным |
| В. |
эколага-генетычны
эколага-генетычнага |
эколага-генетычную |
эколага-генетычнае |
эколага-генетычныя |
| Т. |
эколага-генетычным |
эколага-генетычнай
эколага-генетычнаю |
эколага-генетычным |
эколага-генетычнымі |
| М. |
эколага-генетычным |
эколага-генетычнай |
эколага-генетычным |
эколага-генетычных |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
эко́лага-біялагі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
эко́лага-біялагі́чны |
эко́лага-біялагі́чная |
эко́лага-біялагі́чнае |
эко́лага-біялагі́чныя |
| Р. |
эко́лага-біялагі́чнага |
эко́лага-біялагі́чнай
эко́лага-біялагі́чнае |
эко́лага-біялагі́чнага |
эко́лага-біялагі́чных |
| Д. |
эко́лага-біялагі́чнаму |
эко́лага-біялагі́чнай |
эко́лага-біялагі́чнаму |
эко́лага-біялагі́чным |
| В. |
эко́лага-біялагі́чны (неадуш.)
эко́лага-біялагі́чнага (адуш.) |
эко́лага-біялагі́чную |
эко́лага-біялагі́чнае |
эко́лага-біялагі́чныя (неадуш.)
эко́лага-біялагі́чных (адуш.) |
| Т. |
эко́лага-біялагі́чным |
эко́лага-біялагі́чнай
эко́лага-біялагі́чнаю |
эко́лага-біялагі́чным |
эко́лага-біялагі́чнымі |
| М. |
эко́лага-біялагі́чным |
эко́лага-біялагі́чнай |
эко́лага-біялагі́чным |
эко́лага-біялагі́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
эко́лага-геаграфі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
эко́лага-геаграфі́чны |
эко́лага-геаграфі́чная |
эко́лага-геаграфі́чнае |
эко́лага-геаграфі́чныя |
| Р. |
эко́лага-геаграфі́чнага |
эко́лага-геаграфі́чнай
эко́лага-геаграфі́чнае |
эко́лага-геаграфі́чнага |
эко́лага-геаграфі́чных |
| Д. |
эко́лага-геаграфі́чнаму |
эко́лага-геаграфі́чнай |
эко́лага-геаграфі́чнаму |
эко́лага-геаграфі́чным |
| В. |
эко́лага-геаграфі́чны (неадуш.)
эко́лага-геаграфі́чнага (адуш.) |
эко́лага-геаграфі́чную |
эко́лага-геаграфі́чнае |
эко́лага-геаграфі́чныя (неадуш.)
эко́лага-геаграфі́чных (адуш.) |
| Т. |
эко́лага-геаграфі́чным |
эко́лага-геаграфі́чнай
эко́лага-геаграфі́чнаю |
эко́лага-геаграфі́чным |
эко́лага-геаграфі́чнымі |
| М. |
эко́лага-геаграфі́чным |
эко́лага-геаграфі́чнай |
эко́лага-геаграфі́чным |
эко́лага-геаграфі́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
эко́лага-іанасфе́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
эко́лага-іанасфе́рны |
эко́лага-іанасфе́рная |
эко́лага-іанасфе́рнае |
эко́лага-іанасфе́рныя |
| Р. |
эко́лага-іанасфе́рнага |
эко́лага-іанасфе́рнай
эко́лага-іанасфе́рнае |
эко́лага-іанасфе́рнага |
эко́лага-іанасфе́рных |
| Д. |
эко́лага-іанасфе́рнаму |
эко́лага-іанасфе́рнай |
эко́лага-іанасфе́рнаму |
эко́лага-іанасфе́рным |
| В. |
эко́лага-іанасфе́рны (неадуш.)
эко́лага-іанасфе́рнага (адуш.) |
эко́лага-іанасфе́рную |
эко́лага-іанасфе́рнае |
эко́лага-іанасфе́рныя (неадуш.)
эко́лага-іанасфе́рных (адуш.) |
| Т. |
эко́лага-іанасфе́рным |
эко́лага-іанасфе́рнай
эко́лага-іанасфе́рнаю |
эко́лага-іанасфе́рным |
эко́лага-іанасфе́рнымі |
| М. |
эко́лага-іанасфе́рным |
эко́лага-іанасфе́рнай |
эко́лага-іанасфе́рным |
эко́лага-іанасфе́рных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
эко́лага-культу́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
эко́лага-культу́рны |
эко́лага-культу́рная |
эко́лага-культу́рнае |
эко́лага-культу́рныя |
| Р. |
эко́лага-культу́рнага |
эко́лага-культу́рнай
эко́лага-культу́рнае |
эко́лага-культу́рнага |
эко́лага-культу́рных |
| Д. |
эко́лага-культу́рнаму |
эко́лага-культу́рнай |
эко́лага-культу́рнаму |
эко́лага-культу́рным |
| В. |
эко́лага-культу́рны (неадуш.)
эко́лага-культу́рнага (адуш.) |
эко́лага-культу́рную |
эко́лага-культу́рнае |
эко́лага-культу́рныя (неадуш.)
эко́лага-культу́рных (адуш.) |
| Т. |
эко́лага-культу́рным |
эко́лага-культу́рнай
эко́лага-культу́рнаю |
эко́лага-культу́рным |
эко́лага-культу́рнымі |
| М. |
эко́лага-культу́рным |
эко́лага-культу́рнай |
эко́лага-культу́рным |
эко́лага-культу́рных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
эко́лага-эканамі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
эко́лага-эканамі́чны |
эко́лага-эканамі́чная |
эко́лага-эканамі́чнае |
эко́лага-эканамі́чныя |
| Р. |
эко́лага-эканамі́чнага |
эко́лага-эканамі́чнай
эко́лага-эканамі́чнае |
эко́лага-эканамі́чнага |
эко́лага-эканамі́чных |
| Д. |
эко́лага-эканамі́чнаму |
эко́лага-эканамі́чнай |
эко́лага-эканамі́чнаму |
эко́лага-эканамі́чным |
| В. |
эко́лага-эканамі́чны (неадуш.)
эко́лага-эканамі́чнага (адуш.) |
эко́лага-эканамі́чную |
эко́лага-эканамі́чнае |
эко́лага-эканамі́чныя (неадуш.)
эко́лага-эканамі́чных (адуш.) |
| Т. |
эко́лага-эканамі́чным |
эко́лага-эканамі́чнай
эко́лага-эканамі́чнаю |
эко́лага-эканамі́чным |
эко́лага-эканамі́чнымі |
| М. |
эко́лага-эканамі́чным |
эко́лага-эканамі́чнай |
эко́лага-эканамі́чным |
эко́лага-эканамі́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
эко́лаг
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
эко́лаг |
эко́лагі |
| Р. |
эко́лага |
эко́лагаў |
| Д. |
эко́лагу |
эко́лагам |
| В. |
эко́лага |
эко́лагаў |
| Т. |
эко́лагам |
эко́лагамі |
| М. |
эко́лагу |
эко́лагах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ГО́БІ Хрыстафор Якаўлевіч
(24.4.1847, С.-Пецярбург — 24.12.1919),
рускі батанік; заснавальнік школы батанікаў-крыптагамістаў. Праф. (1885). Скончыў Пецярбугскі ун-т (1871) і выкладаў у ім. Навук. працы па эколага-геагр. і сістэматыка-антагенетычным вывучэнні ніжэйшых арганізмаў (амёбападобных, водарасцей, грыбоў) і пакрытанасенных раслін. Выявіў уздзеянне рэльефу мясцовасці на геагр. пашырэнне раслін, даследаваў флору Белага м. і сумежных з ім раёнаў Паўд. Ледавітага ак. Распрацаваў адну з філагенетычных сістэм расліннага свету (1916).
т. 5, с. 317
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ВІ́НБЕРГ Георгій Георгіевіч
(31.5.1905, С.-Пецярбург — 26.6.1987),
савецкі гідрабіёлаг і лімнолаг; заснавальнік экалагічнай фізіялогіі водных жывёл на Беларусі. Чл.-кар. АН СССР (1976). Засл. дз. нав. Расіі (1976). Скончыў Маскоўскі ун-т (1927). З 1947 у БДУ, з 1967 у Заал. ін-це АН СССР. Навук. працы па тэорыі біял. прадукцыйнасці экалаг. сістэм, экалаг. фізіялогіі водных жывёл, першаснай прадукцыі планктону, угнаенні сажалак, ачыстцы сцёкавых вод у біял. сажалках. Стварыў школу гідрабіёлагаў эколага-фізіял. кірунку.
Тв.:
Первичная продукция водоемов. Мн., 1960;
Удобрение прудов. М., 1965 (разам з У.П.Ляхновічам);
Биологические пруды в практике очистки сточных вод. Мн., 1966 (у сааўт.).
т. 4, с. 182
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
БАМБА́ЛАЎ Мікалай Мікалаевіч
(н. 3.6.1938, г. Шаталава Смаленскай вобл.),
бел. вучоны ў галіне біягеахіміі. Акад. АН Беларусі (1994, чл.-кар. 1989). Д-р с.-г. н.(1985). Скончыў БСГА (1961). З 1962 у Ін-це праблем выкарыстання прыродных рэсурсаў і экалогіі АН Беларусі. Навук. працы па тэорыі гуміфікацыі і мінералізацыі арган. рэчываў у глебах і балотах рознага генезісу. Устанавіў агульныя заканамернасці мінералізацыі і трансфармацыі арган. рэчываў тарфяных глебаў, узаемасувязь паміж хім. саставам арган. рэчываў і экалагічнымі ўмовамі фарміравання тарфяных глебаў. Распрацаваў метады рацыянальнага выкарыстання і аховы арганагенных глебаў розных эколага-генетычных груп.
Тв.:
Баланс органического вещества торфяных почв и методы его изучения. Мн., 1984;
Справочник ресурсов битуминозного сырья Белорусской ССР. Мн., 1986 (у сааўт.).
М.У.Токараў.
т. 2, с. 270
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)