шэ́рпка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
шэ́рпка |
шэ́рпкі |
| Р. |
шэ́рпкі |
шэ́рпак |
| Д. |
шэ́рпцы |
шэ́рпкам |
| В. |
шэ́рпку |
шэ́рпак |
| Т. |
шэ́рпкай
шэ́рпкаю |
шэ́рпкамі |
| М. |
шэ́рпцы |
шэ́рпках |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
шэ́рпы, -аў, адз. шэрп, -а, м.
Народ, які насяляе высакагорныя раёны Усходняга Непала і суседнія з імі раёны Індыі.
|| ж. шэ́рпка, -і, ДМ -пцы, мн. -і, -пак.
|| прым. шэ́рпскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)