шэ́рпка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шэ́рпка шэ́рпкі
Р. шэ́рпкі шэ́рпак
Д. шэ́рпцы шэ́рпкам
В. шэ́рпку шэ́рпак
Т. шэ́рпкай
шэ́рпкаю		 шэ́рпкамі
М. шэ́рпцы шэ́рпках

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шэ́рпы, -аў, адз. шэрп, -а, м.

Народ, які насяляе высакагорныя раёны Усходняга Непала і суседнія з імі раёны Індыі.

|| ж. шэ́рпка, -і, ДМ -пцы, мн. -і, -пак.

|| прым. шэ́рпскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Schalúppe

f -, -n шэ́рпка, барка́с

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Jólle

f -, -n я́лік, шэ́рпка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Kútter

m -s, - ка́тэр, шэ́рпка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Béiboot

n -(e)s, -e марск. шэ́рпка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)