Шчы́тнікі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Шчы́тнікі
Р. Шчы́тнікаў
Д. Шчы́тнікам
В. Шчы́тнікі
Т. Шчы́тнікамі
М. Шчы́тніках

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шчы́тнік

‘насякомае’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шчы́тнік шчы́тнікі
Р. шчы́тніка шчы́тнікаў
Д. шчы́тніку шчы́тнікам
В. шчы́тніка шчы́тнікаў
Т. шчы́тнікам шчы́тнікамі
М. шчы́тніку шчы́тніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)