шчыпну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. шчыпну́ шчыпнё́м
2-я ас. шчыпне́ш шчыпняце́
3-я ас. шчыпне́ шчыпну́ць
Прошлы час
м. шчыпну́ў шчыпну́лі
ж. шчыпну́ла
н. шчыпну́ла
Загадны лад
2-я ас. шчыпні́ шчыпні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час шчыпну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шчыпну́ць сов., однокр., в разн. знач. щипну́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шчыпну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Аднакр. да шчыпаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шчыпа́ць, -ыплю́, -ы́плеш, -ы́пле; -ы́паны; незак.

1. каго-што. Зашчамляць да болю скуру пальцамі.

Ш. за лыткі.

2. што. Выклікаць адчуванне болю, свербу, пякоты і пад.

Мароз шчыпле шчокі.

Гарчыца шчыпле язык.

3. перан. Прыносіць душэўны боль.

Крыўда шчыпала сэрца.

4. што. Зашчамляючы чым-н. (пальцамі, зубамі), аддзяляць.

Ш. вішні.

Конь шчыпаў траву.

Ш. валакно.

|| зак. абшчыпа́ць і ашчыпа́ць, -ыплю́, -ы́плеш, -ы́пле; -ы́паны (да 4 знач.).

|| аднакр. ушчыпну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́ (да 1 знач.) і шчыпну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; наз. шчыпо́к, -пка́, мн. -пкі́, -пко́ў, м. (паводле 1 і 4 знач.).

|| наз. шчыпа́нне, -я, н., абшчы́пванне, -я, н. (да 4 знач.) і ашчы́пванне, -я, н. (да 4 знач.).

|| прым. шчыпа́льны, -ая, -ае (да 4 знач.; спец.).

Шчыпальная машына (у прадзільнай вытворчасці).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шчыпану́ць сов., однокр., см. шчыпну́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

щипну́ть сов., однокр.

1. (кожу тела) шчыпну́ць, ушчыпну́ць;

2. (о морозе, о горчице и т. п.) шчыпну́ць, ушчыпну́ць; пекану́ць;

3. шчыпну́ць; скубану́ць, скубну́ць; см. щипа́ть​ 1—3.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шчыпо́к, ‑пка, м.

Дзеянне паводле дзеясл. шчыпаць — шчыпнуць (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прашчыкну́ць

‘шчыпнуць каго-небудзь, скубануць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прашчыкну́ прашчыкнё́м
2-я ас. прашчыкне́ш прашчыкняце́
3-я ас. прашчыкне́ прашчыкну́ць
Прошлы час
м. прашчыкну́ў прашчыкну́лі
ж. прашчыкну́ла
н. прашчыкну́ла
Загадны лад
2-я ас. прашчыкні́ прашчыкні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прашчыкну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шчыпану́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак. і аднакр.

Разм. Тое, што і шчыпнуць. Аднаго разу на мяне напаў вялізны белы гусак і шчыпануў за нагу. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)