шчыпа́ць, -ыплю́, -ы́плеш, -ы́пле; -ы́паны; незак.
1. каго-што. Зашчамляць да болю скуру пальцамі.
Ш. за лыткі.
2. што. Выклікаць адчуванне болю, свербу, пякоты і пад.
Мароз шчыпле шчокі.
Гарчыца шчыпле язык.
3. перан. Прыносіць душэўны боль.
Крыўда шчыпала сэрца.
4. што. Зашчамляючы чым-н. (пальцамі, зубамі), аддзяляць.
Ш. вішні.
Конь шчыпаў траву.
Ш. валакно.
|| зак. абшчыпа́ць і ашчыпа́ць, -ыплю́, -ы́плеш, -ы́пле; -ы́паны (да 4 знач.).
|| аднакр. ушчыпну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́ (да 1 знач.) і шчыпну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; наз. шчыпо́к, -пка́, мн. -пкі́, -пко́ў, м. (паводле 1 і 4 знач.).
|| наз. шчыпа́нне, -я, н., абшчы́пванне, -я, н. (да 4 знач.) і ашчы́пванне, -я, н. (да 4 знач.).
|| прым. шчыпа́льны, -ая, -ае (да 4 знач.; спец.).
Шчыпальная машына (у прадзільнай вытворчасці).