шчыпа́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шчыпа́льны шчыпа́льная шчыпа́льнае шчыпа́льныя
Р. шчыпа́льнага шчыпа́льнай
шчыпа́льнае		 шчыпа́льнага шчыпа́льных
Д. шчыпа́льнаму шчыпа́льнай шчыпа́льнаму шчыпа́льным
В. шчыпа́льны (неадуш.)
шчыпа́льнага (адуш.)		 шчыпа́льную шчыпа́льнае шчыпа́льныя (неадуш.)
шчыпа́льных (адуш.)
Т. шчыпа́льным шчыпа́льнай
шчыпа́льнаю		 шчыпа́льным шчыпа́льнымі
М. шчыпа́льным шчыпа́льнай шчыпа́льным шчыпа́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шчыпа́ць, -ыплю́, -ы́плеш, -ы́пле; -ы́паны; незак.

1. каго-што. Зашчамляць да болю скуру пальцамі.

Ш. за лыткі.

2. што. Выклікаць адчуванне болю, свербу, пякоты і пад.

Мароз шчыпле шчокі.

Гарчыца шчыпле язык.

3. перан. Прыносіць душэўны боль.

Крыўда шчыпала сэрца.

4. што. Зашчамляючы чым-н. (пальцамі, зубамі), аддзяляць.

Ш. вішні.

Конь шчыпаў траву.

Ш. валакно.

|| зак. абшчыпа́ць і ашчыпа́ць, -ыплю́, -ы́плеш, -ы́пле; -ы́паны (да 4 знач.).

|| аднакр. ушчыпну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́ (да 1 знач.) і шчыпну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; наз. шчыпо́к, -пка́, мн. -пкі́, -пко́ў, м. (паводле 1 і 4 знач.).

|| наз. шчыпа́нне, -я, н., абшчы́пванне, -я, н. (да 4 знач.) і ашчы́пванне, -я, н. (да 4 знач.).

|| прым. шчыпа́льны, -ая, -ае (да 4 знач.; спец.).

Шчыпальная машына (у прадзільнай вытворчасці).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)