шчу́пласць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. шчу́пласць
Р. шчу́пласці
Д. шчу́пласці
В. шчу́пласць
Т. шчу́пласцю
М. шчу́пласці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шчу́пласць ж. щу́плость; тщеду́шие ср., тщеду́шность

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шчу́пласць, ‑і, ж.

Уласцівасць шчуплага; мізэрнасць, слабасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шчу́плы, -ая, -ае.

Мізэрны, слабы, худы.

Шчуплае цельца.

|| наз. шчу́пласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тщеду́шие ср., тщеду́шность ляда́часць, -ці ж., ляда́шчасць, -ці ж., хі́ласць, -ці ж., кво́ласць, -ці ж., няду́жасць, -ці ж., шчу́пласць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)