шчу́пласць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
шчу́пласць |
| Р. |
шчу́пласці |
| Д. |
шчу́пласці |
| В. |
шчу́пласць |
| Т. |
шчу́пласцю |
| М. |
шчу́пласці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
шчу́пласць ж. щу́плость; тщеду́шие ср., тщеду́шность
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шчу́пласць, ‑і, ж.
Уласцівасць шчуплага; мізэрнасць, слабасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шчу́плы, -ая, -ае.
Мізэрны, слабы, худы.
Шчуплае цельца.
|| наз. шчу́пласць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тщеду́шие ср., тщеду́шность ляда́часць, -ці ж., ляда́шчасць, -ці ж., хі́ласць, -ці ж., кво́ласць, -ці ж., няду́жасць, -ці ж., шчу́пласць, -ці ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ГЕЛЬМІНТАСПАРЫЁЗЫ,
хваробы раслін, якія выклікаюцца грыбамі роду гельмінтаспорый. Часцей пашкоджваюць збожжавыя і тэхн. культуры. На Беларусі пашыраны на пшаніцы, жыце, ячмені, аўсе, радзей на льне, памідорах, злакавых травах. Узбуджальнікі паразітуюць на раслінах у канідыяльнай стадыі, міцэлій развіваецца ў тканках. Распаўсюджваюцца з насеннем і рэшткамі раслін. Развіццю хваробы спрыяюць халоднае і вільготнае надвор’е ў перыяд сяўбы і ўсходаў, павышаная вільготнасць паветра. Гельмінтаспарыёзы праяўляюцца ў выглядзе плямістасці лісця і пладоў, пацямнення зародка, гнілей каранёў і сцёблаў; выклікаюць шчупласць насення, зніжэнне ўраджаю зерня і саломы. Найб. шкодныя гельмінтаспарыёзы: паласатая (узбуджальнік — Helminthosporium gramineum) і сеткавая (Н. teres) плямістасці ячменю, цёмна-буры гельмінтаспарыёз пшаніцы, жыта і ячменю (Н. sativum), чырвона-бурая плямістасць аўса (Н. avenae), гельмінтаспарыёз кукурузы (Н. turcicum) і інш.
т. 5, с. 144
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)