шчо́ўкнуць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. шчо́ўкну шчо́ўкнем
2-я ас. шчо́ўкнеш шчо́ўкнеце
3-я ас. шчо́ўкне шчо́ўкнуць
Прошлы час
м. шчо́ўкнуў шчо́ўкнулі
ж. шчо́ўкнула
н. шчо́ўкнула
Загадны лад
2-я ас. шчо́ўкні шчо́ўкніце
Дзеепрыслоўе
прош. час шчо́ўкнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шчо́ўкнуць сов., однокр., в разн. знач. щёлкнуть;

~нуў замо́к — щёлкнул замо́к;

не́дзе ў куста́х ~нуў салаве́й — где́-то в куста́х щёлкнул солове́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шчо́ўкнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Аднакр. да шчоўкаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шчо́ўкаць, -аю, -аеш, -ае; незак., чым і без дап.

Утвараць рэзкія, адрывістыя гукі.

Шчоўкае замок у дзвярах.

У лазняку шчоўкаў салавей.

Ш. абцасамі.

|| аднакр. шчо́ўкнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. шчо́ўканне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шчо́ўк.

1. -у, мн. -і, -аў, м. Кароткі сухі гук ад стрэлу, дзеяння якога-н. механізма і пад.

Пачуўся металічны ш.

2. у знач. вык. Шчоўкнуць (разм.).

Ш. курком.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фотарэпарцёр, ‑а, м.

Фатограф, які займаецца фотарэпартажам. Фотарэпарцёры паспелі шчоўкнуць сваімі апаратамі. Кавалёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шчо́ўкаць несов., в разн. знач. щёлкать; см. шчо́ўкнуць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лузгану́ць

‘шчоўкнуць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. лузгану́ лузганё́м
2-я ас. лузгане́ш лузганяце́
3-я ас. лузгане́ лузгану́ць
Прошлы час
м. лузгану́ў лузгану́лі
ж. лузгану́ла
н. лузгану́ла
Загадны лад
2-я ас. лузгані́ лузгані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час лузгану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

щёлкнуть сов., однокр.

1. (дать щелчок) пстры́кнуць;

2. (произвести звук) пстры́кнуць; ля́снуць; шчо́ўкнуць; цмо́кнуць; цо́кнуць;

3. (орех и т. п.) лу́снуць;

4. шчо́ўкнуць, цёхнуць; см. щёлкать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шчо́ўканне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. шчоўкаць — шчоўкнуць, а таксама гукі гэтага дзеяння. Недзе на ўскраіне сядзібы пачулася няўпэўненае шчоўканне салаўя. Стаховіч. Пачуўшы шчоўканне затвора, невядомы рэзка спыніўся і ўзняў рукі. «ЛіМ».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)