шчо́ўк.
1. -у, мн. -і, -аў, м. Кароткі сухі гук ад стрэлу, дзеяння якога-н. механізма і пад.
Пачуўся металічны ш.
2. у знач. вык. Шчоўкнуць (разм.).
Ш. курком.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)