штэ́кер
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
штэ́кер |
штэ́керы |
| Р. |
штэ́кера |
штэ́кераў |
| Д. |
штэ́керу |
штэ́керам |
| В. |
штэ́кер |
штэ́керы |
| Т. |
штэ́керам |
штэ́керамі |
| М. |
штэ́керы |
штэ́керах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
штэ́кер м., спец. ште́кер
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ште́кер спец. штэ́кер, -ра м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)