штры́фель

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. штры́фель штры́флі
Р. штры́фля штры́фляў
Д. штры́флю штры́флям
В. штры́фель штры́флі
Т. штры́флем штры́флямі
М. штры́флі штры́флях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

штры́фель I, -фля м. ла́цкан

штры́фель II, -лю разг. (сорт яблок) штре́йфлинг

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

штры́фель, ‑фля, м.

Адварот на грудной частцы верхняга адзення. На штрыфлі.. [Макаравага] пінжака гарэла Залатая Зорка Героя. Сабаленка. [Вераніка] паправіла на штрыфлі Славінага пінжака значок «Юны варашылаўскі стралок». Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штрыфель, кляпа, лацкан

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

ла́цкан м., см. штры́фель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ла́цкан штры́фель, -фля м., ла́цкан, -на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Стры́флік ‘накладка на прарэх кашулі’ (Мат. Гом., Інстр. 2). Праз польск. strefa ‘паласа, пояс, слой’, больш новае sztryple з ням. Streifen ‘паласа’; аб польскім слове гл. Брукнер, 518. Параўн. штрыфель (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)